Dom Żeglarski Mila. Rejsy morskie, kursy żeglarskie, jachty

Teneryfa

Największa wyspa w archipelagu Wysp Kanaryjskich. Stolicą jej jest miasto Santa Cruz. Teneryfa jest często nazywana kontynentem w miniaturze ze względu na kilka typów krajobrazu i kilka stref klimatycznych na niej występujących. Na Teneryfie znajdują się dwa obiekty wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO: wulkan Teide, który jest parkiem narodowym, oraz zabytkowe miasto La Laguna. Warto odwiedzić miasto Garachico, które oferuje naturalne baseny powstałe po wybuchu wulkanu. Zastygająca lawa utworzyła ciekawe formacje, które następnie zalała woda przypływów. Obok basenów znajduje się zamek Castillo de San Miguel. Dach fortecy to doskonały punkt widokowy na okolicę. Płynąc z Teneryfy na La Palmę można podziwiać wielkie klify Los Gigantes. Guanchowie klify te nazywali murami piekieł.

El Hierro

Czy wyspa może mieć duszę? Aby uzyskać odpowiedź na to pytanie, trzeba koniecznie przyjechać na El Hierro, najmłodszą z Wysp Kanaryjskich.
Wulkany, języki lawy, gęste lasy sosen kanaryjskich i makaronezyjskie lasy wawrzynolistne. Drzewa potargane wiatrem, strome klify, relaksujące baseny naturalne takie jak La Maceta czy Charco Azul, który swoją nazwę zawdzięcza przejrzystej, turkusowej wodzie — to właśnie El Hierro, enigmatyczna, zapierająca dech w piersiach wyspa, na której można uciec od codziennego pośpiechu i korzystać z przyjemnego klimatu z wieczną wiosną.

Wyspa oferuje przepiękne szlaki wśród gęstych lasów, gdzie możesz się wyciszyć i wtopić się w otaczającą Cię przyrodę. Najsłynniejszym z nich jest Camino de Jinama”, dawna ścieżka wykorzystywana przez mieszkańców wyspy. Ma ok. 3 km długości i cechuje go spore przewyższenie, ale strudzonych piechurów czeka nagroda w postaci zapierających dech w piersi widoków.

Wokół El Hierro mieści się ponad 40 spotów do nurkowania, więc stanowi ona prawdziwy raj dla nurkujących z całego świata, którzy uznają wyspę za jedno z najlepszych miejsc na świecie do nurkowania z butlą.

Gastronomia tej wyspy, uznanej za rezerwat biosfery, również przyczynia się do tego, aby wizyta na niej była niezapomniana. Wykorzystuje się w niej świeże produkty zrodzone przez ziemię lub ocean. Nie należy również zapominać o winach oznaczonych nazwą pochodzenia oraz oryginalnych deserach.

Tak, wyspa może mieć duszę. A El Hierro z pewnością ją ma.

La Palma

La Palma to bardzo zielona wyspa. Część wschodnia do głównie uprawy bananów, sporadycznie winorośli oraz owoców cytrusowych. Wszechobecne aloesy, opuncje i inne kaktusowate dopełnione są palmami i roślinnością o pięknych kwiatach. Tu rosnące wszędzie rośliny można w Polsce podziwiać jako ozdobne w doniczkach. Część zachodnia wyspy to głównie lasy liściasto – iglaste z roślinnością niezwykle zbliżoną do naszej rodzimej. Wyspę zwiedzać można jeżdżąc samochodem. Warto odwiedzić krater Caldera de Taburiente z jego najwyższym wzniesieniem Roque de los Muchachos gdzie znajduje się obserwatorium Roque de Los Muchachos Observatorium. La Palma to wyspa dla fotografów, którzy będą zachwyceni urokliwymi krajobrazami.

La Gomera

Gomera słynie z licznych pieszych szklaków turystycznych o charakterze górskim. Znajduje się tutaj Park Narodowy Garajonay wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W niektórych informatorach nazywają ten obszar lasem deszczowym. W ciepłe dni nad lasem unosi się opar mgieł. W środku lasu oprócz unoszącej się wilgoci, spotkać można mżawkę, „kapuśniaczek” oraz spory opad deszczu. Warto do lasu zabrać obuwie trekkingowe, bo zwykłe tenisówki niezwykle się ślizgają po błocie. Ze szczytu wzgórza Garajonay warto udać się w stronę miejscowości Agulo. Po drodze odwiedzić lokalną restaurację Juego de Bolas oraz centrum turystyczne Juego de Bolas, gdzie można zapoznać się z historią wyspy, obejrzeć makiety, a przede wszystkim w jednym miejscu podziwiać gatunki miejscowych roślin zebranych w ogrodzie botanicznym. Wnętrze wyspy jest skaliste, poprzecinane głębokimi wąwozami, bardzo utrudniającymi komunikację, dlatego też na wyspie powstał jedyny w swoim rodzaju język gwizdów el silbo. W roku 1492 na La Gomerze zatrzymał się Krzysztof Kolumb na swój ostatni postój przed przepłynięciem Atlantyku i odkryciem Ameryki. Do dziś w stolicy wyspy zachował się dom tego odkrywcy.